ارزیابی محتوای پلی فنولی عصاره آبی الکلی زردچوبه در ایران با روش سینگلتون

مقدمه: ترکیبات فنلی به عنوان متابولیت های ضروری برای رشد و تولیدمثل گیاهان و همچنین مواد محافظت کننده در برابر عوامل آسیب زا نقش دارند. این ترکیبات منبع مهمی از آنتی اکسیدان ها هستند که به عنوان مواد احیاء کننده و دهنده هیدروژن عمل می کنند. مصرف میوه ها، سبزیجات و گیاهان غنی از ترکیبات پلی فنولی با کاهش مشخصی در خطر ابتلا به دیابت، آلزایمر، سرطان و بیماری های قلبی عروقی همراه می باشد. curcuma longa یا زردچوبه (turmeric) گیاه منطقه استوایی است که به صورت بومی در جنوب و جنوب شرقی آسیا می روید. این گیاه به عنوان ادویه و داروی گیاهی در طب سنتی هندوستان استفاده شده است. اخیراً تحقیقات فراوانی در مورد خواص درمانی این گیاه انجام شده و در حال انجام است. زردچوبه دارای طیف گسترده از اثرات بیولوژیکی و فارماکولوژیکی شامل خواص آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و اثرات ضدسرطانی می باشد. به نظر می رسد خواص فارماکولوژیکی آن مربوط به ترکیبات پلی فنلی موجود در این گیاه باشد. روش بررسی: این مطالعه به صورت تجربی و با چند بار تکرار روی عصاره آبی الکلی استخراج شده از ریشه زردچوبه انجام شده است و نتایج به صورت میانگین± انحراف معیار گزارش شد. در این مطالعه با استفاده از استاندارد اسید تانیک محتوای پلی-فنولی عصاره زردچوبه ارزیابی شد. نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که محتوای پلی فنولی هر میکروگرم از عصاره آبی الکلی استخراج شده برابر 051/0±59/0 میکرومول اسید تانیک می باشد. نتیجه گیری: این بررسی نشان داد محتوای پلی فنلی عصاره آبی الکلی زردچوبه قابل توجه می باشد و به نظر می رسد محتوای پلی فنولی آن به دلیل وجود ترکیبات کورکومینوئیدی موجود در گیاه زردچوبه باشد.